Konjugation von
tun
Verb auf Deutsch mit
Einfache Zeiten
Infinitiv Präsens
tun
Imperativ
tue
tu
tun
wir
tu
t
tun
Sie
Partizip
Präsens
tuend
Perfekt
ge
tan
Indikativ
Präsens
ich
tue
du
tust
er/sie/es
tut
wir
tun
ihr
tut
sie/Sie
tun
Präteritum
ich
tat
du
tatst
du
tatest
er/sie/es
tat
wir
taten
ihr
tatet
sie/Sie
taten
Futur I
ich
werde
tun
du
wirst
tun
er/sie/es
wird
tun
wir
werden
tun
ihr
werdet
tun
sie/Sie
werden
tun
Konjunktiv I
Präsens
ich
tue
du
tuest
er/sie/es
tue
wir
tuen
ihr
tuet
sie/Sie
tuen
Futur I
ich
werde
tun
du
werdest
tun
er/sie/es
werde
tun
wir
werden
tun
ihr
werdet
tun
sie/Sie
werden
tun
Konjunktiv II
Präsens
ich
täte
du
tätest
er/sie/es
täte
wir
täten
ihr
tätet
sie/Sie
täten
Futur I
ich
würde
tun
du
würdest
tun
er/sie/es
würde
tun
wir
würden
tun
ihr
würdet
tun
sie/Sie
würden
tun
Zusammengesetzte Zeiten
Infinitiv Perfekt
ge
tan
haben
Indikativ
Perfekt
ich
habe
ge
tan
du
hast
ge
tan
er/sie/es
hat
ge
tan
wir
haben
ge
tan
ihr
habt
ge
tan
sie/Sie
haben
ge
tan
Plusquamperfekt
ich
hatte
ge
tan
du
hattest
ge
tan
er/sie/es
hatte
ge
tan
wir
hatten
ge
tan
ihr
hattet
ge
tan
sie/Sie
hatten
ge
tan
Futur II
ich
werde
ge
tan
haben
du
wirst
ge
tan
haben
er/sie/es
wird
ge
tan
haben
wir
werden
ge
tan
haben
ihr
werdet
ge
tan
haben
sie/Sie
werden
ge
tan
haben
Konjunktiv I
Präteritum
ich
habe
ge
tan
du
habest
ge
tan
er/sie/es
habe
ge
tan
wir
haben
ge
tan
ihr
habet
ge
tan
sie/Sie
haben
ge
tan
Futur II
ich
werde
ge
tan
haben
du
werdest
ge
tan
haben
er/sie/es
werde
ge
tan
haben
wir
werden
ge
tan
haben
ihr
werdet
ge
tan
haben
sie/Sie
werden
ge
tan
haben
Konjunktiv II
Präteritum
ich
hätte
ge
tan
du
hättest
ge
tan
er/sie/es
hätte
ge
tan
wir
hätten
ge
tan
ihr
hättet
ge
tan
sie/Sie
hätten
ge
tan
Futur II
ich
würde
ge
tan
haben
du
würdest
ge
tan
haben
er/sie/es
würde
ge
tan
haben
wir
würden
ge
tan
haben
ihr
würdet
ge
tan
haben
sie/Sie
würden
ge
tan
haben