Konjugation von
können
Verb auf Deutsch mit
Einfache Zeiten
Infinitiv Präsens
können
Imperativ
können
wir
könn
t
können
Sie
Partizip
Präsens
könnend
Perfekt
ge
konnt
Indikativ
Präsens
ich
kann
du
kannst
er/sie/es
kann
wir
können
ihr
könnt
sie/Sie
können
Präteritum
ich
konnte
du
konntest
er/sie/es
konnte
wir
konnten
ihr
konntet
sie/Sie
konnten
Futur I
ich
werde
können
du
wirst
können
er/sie/es
wird
können
wir
werden
können
ihr
werdet
können
sie/Sie
werden
können
Konjunktiv I
Präsens
ich
könne
du
könnest
er/sie/es
könne
wir
können
ihr
könnet
sie/Sie
können
Futur I
ich
werde
können
du
werdest
können
er/sie/es
werde
können
wir
werden
können
ihr
werdet
können
sie/Sie
werden
können
Konjunktiv II
Präsens
ich
könnte
du
könntest
er/sie/es
könnte
wir
könnten
ihr
könntet
sie/Sie
könnten
Futur I
Zusammengesetzte Zeiten
Infinitiv Perfekt
ge
konnt
haben
Indikativ
Perfekt
ich
habe
ge
konnt
du
hast
ge
konnt
er/sie/es
hat
ge
konnt
wir
haben
ge
konnt
ihr
habt
ge
konnt
sie/Sie
haben
ge
konnt
Plusquamperfekt
ich
hatte
ge
konnt
du
hattest
ge
konnt
er/sie/es
hatte
ge
konnt
wir
hatten
ge
konnt
ihr
hattet
ge
konnt
sie/Sie
hatten
ge
konnt
Futur II
ich
werde
ge
konnt
haben
du
wirst
ge
konnt
haben
er/sie/es
wird
ge
konnt
haben
wir
werden
ge
konnt
haben
ihr
werdet
ge
konnt
haben
sie/Sie
werden
ge
konnt
haben
Konjunktiv I
Präteritum
ich
habe
ge
konnt
du
habest
ge
konnt
er/sie/es
habe
ge
konnt
wir
haben
ge
konnt
ihr
habet
ge
konnt
sie/Sie
haben
ge
konnt
Futur II
ich
werde
ge
konnt
haben
du
werdest
ge
konnt
haben
er/sie/es
werde
ge
konnt
haben
wir
werden
ge
konnt
haben
ihr
werdet
ge
konnt
haben
sie/Sie
werden
ge
konnt
haben
Konjunktiv II
Präteritum
ich
hätte
ge
konnt
du
hättest
ge
konnt
er/sie/es
hätte
ge
konnt
wir
hätten
ge
konnt
ihr
hättet
ge
konnt
sie/Sie
hätten
ge
konnt
Futur II